Barocco-Rococo

Rekonstrukcje ubiorów z XVII – XVIII wieku.

W XVII wieku fasony ubiorów uległy zmianie, jednak przepych nadal znamionował kreacje najzamożniejszych przedstawicieli społeczeństwa. Na początku tego stulecia na rynki europejskie trafiły bawełniane drukowane tkaniny, a także jedwabie z Indii i Chin. W zdobieniach ubiorów królowały koronki, noszone chętnie zarówno przez mężczyzn, jak i przez kobiety. Moda męska była wówczas bardzo wyszukana. W II połowie stulecia panowie zakładali wierzchni kaftan długi niemal do kolan, zwany po francusku justaucorps. Charakterystycznym elementem stały się długie lokowane peruki. W latach 70. XVIII w. justaucorps został zastąpiony przez frak, noszony niegdyś przez Anglików jako nieformalny, wiejski ubiór W XVIII w. w modzie damskiej dominowały otwarte suknie nakładane na spódnice, podtrzymywane stelażem poszerzającym boki. Kobiety również
zakładały ekstrawagancko układane peruki, zdobione np. girlandami kwiatów czy kitami piór.
Pod koniec XVIII stulecia lansowano większą prostotę w fasonach i kolorach ubiorów. W latach 80. popularność zyskała suknia chemise, lekka szyta z muślinu szata, przepasana w talii szarfą.