Lustro

Opowiadanie „Lustro” inspirowane jest atmosferą opowieści dla dzieci Isaaca B. Singera. Jest próbą przybliżenia nastroju przedwojennych domów polskich Żydów.

Hindełe – główna bohaterka, narratorka a zarazem obserwatorka zdarzeń, wspomina los swojej rodziny. Mówi o swym mądrym bracie Izaaku, który z polecenia nowosądeckiego mełameda udał się na nauki do Krakowa, gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Nieśmiały i pobożny młodzieniec zgodził się na ożenek jakoby wbrew sobie. Żona zmarła w połogu, a on obarczając się winą za jej śmierć, oddał się całkowicie modlitwom i pracy zaniedbując dwie córeczki, które przyszły na świat w ten feralny dzień. Hindełe wiedziała, że zachowanie brata odsuwającego się od dzieci, było niezgodne z pięknymi żydowską tradycją. Kobieta bolejąc nad emocjonalnym rozdzieleniem rodziny, postanawia odwrócić zły los.

Spektakl „Lustro” ma charakter monodramu, w którym w przeważającej części głos należy do głównej bohaterki, czasem odgrywającej różne, barwne typy z dawnego świata. Postać brata i jego żony pojawia się sporadycznie, a zarazem symbolicznie wydobywane zmianami światła.

„Lustro” (również „Hindełe”), Teatr Nomina Rosae, 2015
według opowiadania Marii MOLENDY,
adaptacja i reżyseria: Barbara SZEWCZYK,
obsada:
Justyna STASIK – Hindełe
oraz
Józef WIĘCŁAWEK – Izaak
Karolina ŻEBROWSKA / Agnieszka GÓRKA – Sara

scenariusz i adaptacja: Maria MOLENDA, Barbara SZEWCZYK
światło: Barbara SZEWCZYK
scenografia: Filip PRZYBYŁKO